Discord sunucumuza tüm üyelerimiz davetlidir! ✨
Bazı uygulamalar, ağ üzerinden iletim sırasında bazı veri kayıplarını tolere edebilir, ancak iletimdeki gecikmeler kabul edilemez. Bu uygulamalar için UDP daha iyi bir seçimdir çünkü daha az ağ yükü gerektirir. IP üzerinden Ses (VoIP) gibi uygulamalar için UDP tercih edilir. Teşekkür ve yeniden iletim, teslimatı yavaşlatır ve sesli konuşmayı kabul edilemez hale getirir.
UDP, verilerin minimum düzeyde olduğu ve yeniden iletimin hızlı bir şekilde yapılabileceği istek ve yanıt uygulamaları tarafından da kullanılır. Örneğin, Etki Alanı Adı Sistemi (DNS), bu tür işlemler için UDP kullanır. İstemci, bir DNS sunucusundan bilinen bir etki alanı adı için IPv4 ve IPv6 adreslerini ister. İstemci önceden belirlenmiş bir süre içinde bir yanıt almazsa, isteği tekrar gönderir.
Örneğin, canlı bir video akışının bir veya iki bölümünün gelmemesi, akışta anlık bir kesinti yaratır. Bu, görüntüde veya seste bozulma olarak görünebilir ancak kullanıcı tarafından fark edilmeyebilir. Hedef cihazın kayıp verileri hesaba katması gerekiyorsa, akış yeniden iletimleri beklerken gecikebilir ve bu nedenle görüntü veya sesin büyük ölçüde bozulmasına neden olabilir. Bu durumda, alınan segmentlerle mümkün olan en iyi medyayı oluşturmak ve güvenilirlikten vazgeçmek daha iyidir.
Diğer uygulamalar için, tüm verilerin gelmesi ve uygun sırayla işlenebilmesi önemlidir. Bu tür uygulamalar için, aktarım protokolü olarak TCP kullanılır. Örneğin, veritabanları, web tarayıcıları ve e-posta istemcileri gibi uygulamalar, gönderilen tüm verilerin hedefe orijinal durumunda ulaşmasını gerektirir. Herhangi bir eksik veri, bir iletişimi bozarak, onu eksik veya okunamaz hale getirebilir. Örneğin, banka bilgilerine web üzerinden erişirken tüm bilgilerin doğru bir şekilde gönderildiğinden ve alındığından emin olmak önemlidir.
Uygulama geliştiricileri, uygulamaların gereksinimlerine göre hangi taşıma protokolü türünün uygun olduğunu seçmelidir. Video, TCP veya UDP üzerinden gönderilebilir. Saklanan ses ve videoyu aktaran uygulamalar tipik olarak TCP kullanır. Uygulama, kullanıcı deneyimini daha iyi kontrol etmek amacıyla arabelleğe alma, bant genişliği araştırması ve tıkanıklık kontrolü gerçekleştirmek için TCP'yi kullanır.
Gerçek zamanlı video ve ses genellikle UDP kullanır, ancak TCP veya hem UDP hem de TCP kullanabilir. Bir video konferans uygulaması varsayılan olarak UDP kullanabilir, ancak birçok güvenlik duvarı UDP'yi engellediğinden, uygulama TCP üzerinden de gönderilebilir.
Depolanan ses ve videoyu aktaran uygulamalar TCP kullanır. Örneğin, ağınız isteğe bağlı bir filmi izlemek için gereken bant genişliğini aniden destekleyemezse, uygulama oynatmayı duraklatır. Duraklatma sırasında, TCP akışı yeniden kurmak için çalışırken bir "ara belleğe alınıyor..." mesajı görebilirsiniz. Tüm segmentler sıralandığında ve minimum bant genişliği düzeyi geri yüklendiğinde, TCP oturumunuz kaldığı yerden devam eder ve film oynamaya devam eder.
Şekil, UDP ve TCP arasındaki farkları özetlemektedir.
UDP, verilerin minimum düzeyde olduğu ve yeniden iletimin hızlı bir şekilde yapılabileceği istek ve yanıt uygulamaları tarafından da kullanılır. Örneğin, Etki Alanı Adı Sistemi (DNS), bu tür işlemler için UDP kullanır. İstemci, bir DNS sunucusundan bilinen bir etki alanı adı için IPv4 ve IPv6 adreslerini ister. İstemci önceden belirlenmiş bir süre içinde bir yanıt almazsa, isteği tekrar gönderir.
Örneğin, canlı bir video akışının bir veya iki bölümünün gelmemesi, akışta anlık bir kesinti yaratır. Bu, görüntüde veya seste bozulma olarak görünebilir ancak kullanıcı tarafından fark edilmeyebilir. Hedef cihazın kayıp verileri hesaba katması gerekiyorsa, akış yeniden iletimleri beklerken gecikebilir ve bu nedenle görüntü veya sesin büyük ölçüde bozulmasına neden olabilir. Bu durumda, alınan segmentlerle mümkün olan en iyi medyayı oluşturmak ve güvenilirlikten vazgeçmek daha iyidir.
Diğer uygulamalar için, tüm verilerin gelmesi ve uygun sırayla işlenebilmesi önemlidir. Bu tür uygulamalar için, aktarım protokolü olarak TCP kullanılır. Örneğin, veritabanları, web tarayıcıları ve e-posta istemcileri gibi uygulamalar, gönderilen tüm verilerin hedefe orijinal durumunda ulaşmasını gerektirir. Herhangi bir eksik veri, bir iletişimi bozarak, onu eksik veya okunamaz hale getirebilir. Örneğin, banka bilgilerine web üzerinden erişirken tüm bilgilerin doğru bir şekilde gönderildiğinden ve alındığından emin olmak önemlidir.
Uygulama geliştiricileri, uygulamaların gereksinimlerine göre hangi taşıma protokolü türünün uygun olduğunu seçmelidir. Video, TCP veya UDP üzerinden gönderilebilir. Saklanan ses ve videoyu aktaran uygulamalar tipik olarak TCP kullanır. Uygulama, kullanıcı deneyimini daha iyi kontrol etmek amacıyla arabelleğe alma, bant genişliği araştırması ve tıkanıklık kontrolü gerçekleştirmek için TCP'yi kullanır.
Gerçek zamanlı video ve ses genellikle UDP kullanır, ancak TCP veya hem UDP hem de TCP kullanabilir. Bir video konferans uygulaması varsayılan olarak UDP kullanabilir, ancak birçok güvenlik duvarı UDP'yi engellediğinden, uygulama TCP üzerinden de gönderilebilir.
Depolanan ses ve videoyu aktaran uygulamalar TCP kullanır. Örneğin, ağınız isteğe bağlı bir filmi izlemek için gereken bant genişliğini aniden destekleyemezse, uygulama oynatmayı duraklatır. Duraklatma sırasında, TCP akışı yeniden kurmak için çalışırken bir "ara belleğe alınıyor..." mesajı görebilirsiniz. Tüm segmentler sıralandığında ve minimum bant genişliği düzeyi geri yüklendiğinde, TCP oturumunuz kaldığı yerden devam eder ve film oynamaya devam eder.
Şekil, UDP ve TCP arasındaki farkları özetlemektedir.
